SINT NICOLAASGA – Johan Bouwhuis (73) uit Sint Nicolaasga neemt na de jaarwisseling afscheid van De Zakenman. Als stille kracht achter de schermen stapte hij ruim dertig jaar geleden in het avontuur om van het advertentieblad een dorpskrant te maken met een stevige positie in de Sint Nykster samenleving. Kompaan Harry Nota looft zijn punctualiteit. ,,In boekhâlder yn de bêste sin fan it wurd”.

SCHARSTERBRUG – Michelle (19), Lisa (18) en Eline (15) Scheltinga uit Scharsterbrug hebben de liefde voor muziek van hun ouders meegekregen. In principe repeteren ze iedere zaterdag met het Fries Jeugd Orkest en anders hebben ze een concert. De zusjes bewonderen het talent van elkaar. ,,Alle drie kunnen we ook nog veel leren en beter worden”.

SINT NICOLAASGA – De 71-jarige Truus de Jong uit Sint Nicolaasga organiseert een speciale Kerstwintermarkt, waar ze haar eigen creaties voor een goed doel verkoopt. Met de opbrengst van de kunstwerken steunt ze het Project Pema, waarvoor onder andere dorpsgenoot Sjoerd van Aalsum in Nepal goed werk verricht. ,,Ik fyn it wichtich dat wy yn earme lannen bern helpe om in bestean op te bouwen. By de nijste generaazje leit de basis foar in bettere wrâld”.

SINT NICOLAASGA – ,,Asto sa'n tocht op ûnderfining dochst, makkest fouten”. Ruurd Zijlstra uit Sint Nicolaasga heeft geen enkele Brandweersurvival gemist en bikkelde vorige week dus voor de tiende keer door de bossen en landerijen rondom zijn woonplaats. ,,Al faker ha we sein dat it de lêste kear is, mar dan sitte we byinoar en sjogge we elkoar oan en freegje we ús ôf 'Wie dit wol de lêtste kear? Ik tink dat wy der oer twa jier gewoan wer by binne”.

,,Us leave hear is ek al in survivalaar”, lacht Rudi Jonkman van de organiserende brandweer. De voorspelde stevige onweersbuien trokken tijdens de survivalnacht om Sint Nicolaasga heen. Het regenwater maakte het parcours wel zwaar, maar de deelnemers hielden het droog en kwamen uiteindelijk uitgeput maar tevreden over de finish. ,,Gjin eksessen”, blikt Jonkman terug, ,,Yn it ferline ha we wolris groepen hielendal út Tsjerkgaest helje moatten. Dat wie no net sa, mar we ha wol in tal jonge ploegen somtiden op it goeie paad helpe moatten”.

Uiteindelijk kwam de laatste ploeg om kwart over zes binnen. Dat is in het verleden ook weleens anders geweest. ,,De ploegen wurde hieltiten sekuurder. Se witte no yntusken wol dat se net te rûch mei de koördinaten wêze moatte. In millimeter op 'e kaart skeelt yn 'e praktyk wol tweintich meter. Jo binne dan sa fan de rûte ôf”.

De ploeg van Ruurd Zijlstra kwam al om kwart voor drie 's nachts binnen. ,,We ha in fanatyk ploechje. Ik bin de man fan it tempo. Der binne in oantal hiel goed mei útsetten fan de koördinaten en we ha ek ien dy hat in bulte kunde.” Het team neemt al jaren in dezelfde formatie deel aan de survival. ,,Yn it fjild moatte jo nea lilk op elkoar wurde. It moat klikke, oars wurdt it hiel swier.” Zijlstra kan het weten. Hij stond in al drie keer te juichen voor de winst van de survival. ,,Nei de Sint Nykster Merke begjinne we al te kuieren en soms nimme we al in koördinatenopjeftes mei. Lang net eltsenien pakt it sa serieus oan. Ja, yn elts gefal ien oare ploech. En ik tink dat dy it dit jier wûn hat. Dy binne wol sa rap troch de rûte flein”.

Rudi Jonkman is blij met tevreden geluiden. Met bijna zestig ploegen en 350 deelnemers zat de survival ook voor de tiende keer vol. Naast ervaren teams als die van Ruurd Zijlstra doen er ook veel jongeren mee. ,,En de jongereinwie ek hiel entûsjast. Dat makket dat wy as brânwacht ek de alfde kear organisearjen gean. It is noch altiten hiel leuk om te dwaan.” Ook de organisatie leert iedere keer weer bij. Dat alle teams relatief vroeg binnen zijn, vindt Jonkman daar een voorbeeld van. ,,It is miskien in gefaarlike útspraak mar froulju binne wat trager. Dat komt om't se wat sekuurder wurkje en soks kostet tiid. Dêrom binne wy mei harren starten, dêrnei de mingde ploegen en dêrnei de manlju.”.

Ruurd Zijlstra genoot met volle teugen. De Sint Nykster probeert de charme van de survival onder woorden te brengen. ,,In jûn lekker bikkelje troch bosk en lân. It jout gewoan eltse kear in kick dat jo josels útdage en boppe josels útstiigje.” Hij vindt het bijzonder knap dat de brandweerlieden het elke keer weer voor elkaar krijgen om een uitdagende route uit te stippelen. ,,Foar my sels wie miskien de earste kear wol it moaist. We ha doe oeren foar de oaren út rûn. En we ha it ek al trije kear wûn. Dochs moatte jo altiten wer hiel skerp wêze”.

De organisatie van zo'n zeventig vrijwilligers had speciaal voor de tiende keer extra hindernissen neergezet. ,,Fysiek in swiere survival”, beaamt Rudi Jonkman. Ook dat element maakt de tiende editie tot een uitputtende editie. ,,Sa wie der in soart fan lykwichtsopjefte mei in aai. Twa man draaie mei in balk op in as. Oan de iene kant moatte jo it aai út in nest op it wetter helje, om in dêrnei 'm wer yn in oar nêst op hichte del te lizzen. Dat wie in bysûndere opjefte.” Jonkman stelt dat veel ploegen ruim van te voren al bezig gaan met de voorbereidingen. ,,Dat heart by in survival.” Toch weet niet iedereen wat een zo'n 'gevecht tegen de elementen' precies inhoudt. ,,As dan froulju oanjouwe dat se ûnderweis gjin dixie tsjinkaam binne, moatte wy wol gnize....”.

De fotoserie van de tiende Brandweersurvival

(Foto's: De Zakenman)

SINT NICOLAASGA – Ondanks dat de groep senioren door de vergrijzing steeds groter wordt, is landelijk het aantal mensen dat lid is van een ouderenbond tanende. De Katholieke Bond voor Ouderen (KBO) in Sint Nicolaasga is met 270 leden een positieve uitzondering. Toch rust het nieuwe bestuur niet op zijn lauweren. ,,It is wichtich om op de trom te slaan”.

LANGWEER – Achter de ramen van de voormalige bibliotheek aan de Buorren in Langweer gaat meer schuil dan alleen de historie van de eeuwenoude landkaarten van Friesland. Het is de plek waar Bartele Santema (48) de rust vindt, waarin hij zijn drie kinderen graag ziet opgroeien. Een gezonde en veilige omgeving in tegenstelling tot Jakarta, waar hij door te pionieren al jaren succesvol is. Zijn ondernemershanden jeuken echter. ,,Ik moat wol wat te dwaan ha”.

IDSKENHUIZEN – De kerk in Idskenhuizen ondergaat een metamorfose. Het gebouw uit 1844 wordt multifunctioneel. Kerkbanken verdwijnen en er komt een nieuwe moderne entree. ,,De tsjerke krijt in iepen karakter en giet mei har tiid mei.”

De slechte staat van onderhoud van het gebouw was in 2011 al aanleiding voor de kerkrentmeesters van gemeente Op 'e Noed om de mogelijkheden voor een verbouwing te verkennen. Lekkage in het dak was de definitieve aanleiding om een fonds te vormen, waarmee geld gespaard kon worden voor een totale renovatie. De totale rekensom inclusief inrichting komt uiteindelijk op 325.000 euro uit. Een flink bedrag, dat maar voor een klein deel uit subsidies kan worden opgehoest. In tegenstelling tot de godshuizen van de gemeente in Tjerkgaast en Sint Nicolaasga, staat dat van Idskenhuizen niet op de Monumentenlijst. Subsidie komt er wel van Stichting Westermeer. ,,Troch giften en legaten slagget it dochs”, vertelt Hemmo Kalteren van de stuurgroep, ,,Boppedat ha we de pastorij yn Jiskenhuzen ferkocht. Dat jild ha we reservearre foar dizze renovaazje. Stiennen foar stiennen”.

De daadwerkelijk verbouwing begon met de verkoop van de kerkbanken. Die maken plaats voor stoelen. De ruimte kan daardoor makkelijker leeg worden gemaakt voor activiteiten als een bazaar, een lezing, een dans- of een filmavond. Ook het liturgisch centrum is verplaatsbaar. ,,Op de banken ûntstie in wiere run. Se binne allegearre ferkocht oan gemeenteleden. Dy banken ha dochs in emosjonele wearde. Minsken binne hjir yn tsjerke doopt of troud. Dat goaie jo net samar fuort”.

Bureau Haverkamp uit Sint Nicolaasga maakte de tekeningen voor de verbouwing. Bouwbedrijf Banga uit Sint Nyk en Installatiebedrijf Bijlsma uit Tjerkgaast voeren de klus uit. ,,Mar der wurdt ek in soad wurk troch frijwilligers ferset.” De houten vloer wordt vervangen door beton met verwarming. Het dak moet in zijn geheel worden gestript. Het hemelgewelf in de kerk komt niet meer terug, waardoor gordingen en spanten in het zicht komen. De toren wordt ook aangepakt. Wat er precies mee gaat gebeuren, wordt pas bekend als die door Bangma van het kerkgebouw wordt getakeld. ,,We geane der fanút dat de toer yn 'e wurkpleats renovearre wurde kin. Mar miskien falt dy mei it takeljen ek wol út elkoar. Yn dat gefal komt der in nije toer.” De kerk zal in iedere geval geruime tijd 'koploos' zijn.

Vrijwilligers zullen de bijzalen grondig opknappen. Er wordt een open verbinding gecreëerd met de kerkzaal. De grote kerkdeuren aan de voorkant functioneren in de toekomst niet meer als entree, daar wordt een nieuw gebouw aan de zijkant voor gerealiseerd. ,,In bysûnder stikje nijbou”, vertelt Kalteren, ,,It gebou wêr de minsken binnen komme jout aanst plak oan toiletten, in garderobe en in nije keuken.” De moderne vormgeving met een grote glazen wand contrasteert met het oude kerkgebouw. ,,Mar dochs passet it wol by de útstrieling fan de tsjerke”.

De boogvormige preekstoel maakt plaats voor een modern spreekgestoelte dat in het midden van de zaal komt te staan. De verschillende mogelijkheden, die er zijn met de inrichting, benadrukken het multifunctionele doel dat de kerkelijke gemeente nastreeft. ,,Dochs wolle wy net konkurearre mei it doarpshûs. Wy wolle dat der mear mooglik is mei it gebouw. Tsjin de stream yn besykje we mear minsken hjir hinne te krijen. Net in tsjerkegebou mei in sletten karakter.” Kalteren is er van overtuigd dat de nieuwe inrichting in de smaak gaat vallen. ,,Aldere minsken sille it skande fine dat it âlde fertroude ferdwinet. Jonge minsken sille it moai fine en kânsen sjen. Wy gean mei de tiid mei”.

De officiële opening van het nieuwe gebouw is tijdens het startweekend medio september 2016. Tot die tijd vinden de diensten in Idskenhuizen plaats in het dorpshuis, waar ruimte is voor ongeveer tweehonderd mensen.

(Foto's: De Zakenman)

SINT NICOLAASGA – Projectontwikkelaar E. Ngel start binnenkort met het uitgraven de Kade in Sint Nicolaasga. Het plan staat los van de initiatieven die er zijn om van de Tsjûkemar een toeristische hotspot te maken. E. Ngel bewaart warme herinneringen aan de Ald Feart, maar wil met initiatief 'Altyd Tichtby Oan Lizze' wel profiteren van de enorme kansen op het gebied van watersport. ,,It docht bliken dat as Sint Nyk fernije wol, dan moatte we wer werom nei it âlde”.

SINT NICOLAASGA – De aangrijpende beelden van de allesverwoestende aardbeving in Nepal staan bij Sjoerd van Aalsum op het netvlies gegrift. Elk anderhalf jaar reist hij naar het Aziatische land om kinderen te helpen aan onderwijs en huisvesting. Wat in acht jaar tijd met de steun van de inwoners van Sint Nyk en anderen is opgebouwd, is door de aardbeving in april verwoest. Samen met zus Petra van Aalsum organiseert hij op zaterdag 3 oktober een feestprogramma in Het Zalencentrum in Sint Nicolaasga. ,,Ik hoopje dat ik mei in grutte koffer fol jild nei Nepal kin.”

SINT NICOLAASGA – De Allegorische Optocht heeft door het slechte weer rondom Sint Nicolaasga iets minder bezoekers getrokken dan voorgaande jaren. Voorzitter Peter de Jong van de organiserende Vereniging Van Volksvermaken kon niet anders dan tevreden zijn. ,,De optocht wie prachtich, it nivo hiel heech en der wiene gjin nimmenswurdige problemen.” Een impressie van de 65ste 'eerste donderdag van september'.