Fanatiek met oldtimers en molens
SINT NICOLAASGA – Sint Nykster Bauke Bos (44) zet zijn passie om in een grote vrijwillige inzet op verschillende gebieden. De liefde voor sleutelen aan stationaire motoren is de aanzet geweest tot de jaarlijkse oldtimershow, die tegelijk met de jaarmarkt op de eerste zaterdag van juli plaatsvindt. Vanwege zijn bovenmatige interesse voor molens is hij bovendien vrijwillig molenaar in Joure en Scharsterbrug. ,,De nuvere eigenskip dat ik ferskriklik fanatyk bin.”
Trots staat Bauke Bos bij de oorkonde die hoort bij zijn koninklijke onderscheiding, die hij in 2011 ontving. Een erkenning voor een tomeloze inzet als vrijwilliger.. Initiatiefnemer en organisator van de oldtimershow, vrijwillig molenaar op de Griene Moune, Skarrenmoune en Penninga's Molen, bestuurslid voor damclub de Stadige Strikers in Scharnegoutum, hand-en-spandiensten bij evenementen als de rommelmarkt in Scharnegoutum, twintig jaar interviewer voor De Klep, het blad van de Historische Motor- en Trekkervereniging. De lijst met activiteiten houdt maar niet op. En ondertussen sleutelt hij ook nog graag in de garage aan stationaire motoren. ,,Mar wy komme neat tekoart, hear”, lacht WiebBos (46), die in de meeste gevallen de rechterhand van haar man is.
Bauke Bos heeft wel besloten het iets rustiger aan te doen en van sommige taken afscheid te nemen. Dat besluit nam hij na het ontvangen van de koninklijke onderscheiding. ,,Doe wie myn doel berikke”, lacht hij, ,,Nee, grapke. Mar it lintsje hat wol in reden west. Der wiene dochs wol minsken dy't my de ûnderskieding misgunden. Miskien wol in stikje jaloezie, ik wit it net. Ik ha gjin sin yn gedoe, dy enerzy stek ik leaver yn oare saken.” Bijvoorbeeld in de oldtimershow. De voorbereidingen voor de zestiende editie zijn alweer in volle gang zijn. ,,Of wy al oan stopjen tinke? Nee, hielendal net. Dit is noch sa leuk. De sjo is ek in wersjen fan minsken mei deselde passy. Sy nimme ús evenemint de 'meast gemoedelike sjo fan Fryslân'. Dat is wol in komplimint. Ik sis altiten wy ha it TROS-gefoel. Ien grutte famylje.”
Als inwoner van Scharnegoutum was Bos een van de medeoprichters van de 'Vrienden van de Krukas', een club gepassioneerde mensen met ene hobby voor sleutelen aan oude voertuigen en stationaire motoren. Bij de dorpsfeesten in zijn woonplaats organiseerde hij in 1991 en 1993 een oldtimershow. ,,En dy waard grutter en grutter.” Na zijn verhuizing naar Sint Nicolaasga kwam hij met het idee om een oldtimershow in zijn eigen straat te organiseren, in samenwerking met Sint Nyk yn 'e Kyk en tegelijk met de jaarmarkt. Dat is inmiddels uitgegroeid tot een evenement waar gemiddeld tachtig oude tractoren en zestig oldtimerauto's te bewonderen zijn. ,,Alles wêr in krukas yn sit is wolkom. Dus der is ek faak in grutte fersammeling gersmeaners en kettingseagen.”
Verschillende verhalen typeert Bos als hoogtepunt. Bijvoorbeeld een speciaal straatnaambordje dat hij tijdens het evenement plaatste als nagedachtenis aan een trouwe deelnemer en vriend Haije Post. Ook het bezoek van HollandFM staat hem nog vers in het geheugen. De radiozender zou live vanaf het evenement uitzenden als Bos het voor elkaar zou krijgen om alle deelnemers tegelijk op dezelfde frequentie af te laten stemmen. En hij benoemt een bijzonder cadeau van voormalige burgemeester Mary Looman van Skarsterlân. ,,Nei myn ûnderskieding ha ik har útnoege om ús sjo te iepenje. Dat is se neikommen. Looman fûn alles tige nijsgjirrich en fertelde dat se thús noch in âld brommer hie. Dy ha ik yn novimber 2012 krigen. En wy mar tinke dat in een fertuteaze ding wie, mar wie in skitterend brommerke.”
Zijn andere passie, die voor molens, ontstond doordat hij een bezigheid zocht omdat hij zonder werk zat na zijn schooltijd. Toen hij verkering met Wieb kreeg, die in Scharsterbrug woonde, wilde hij weleens op de plaatselijke molen draaien. Hij stapte op de stichting af en werd op die manier assistent en nam later het roer over toen de andere molenaar er mee op hield. Inmiddels laat hij niet alleen de wieken van de molen in Scharsterbrug draaien. Ook is hij molenaar op de Griene Moune, bij de passantenhaven in Joure en af en toe bij Penninga's Molen Bij de Griene Moune stond hij zelfs aan de basis van de grote renovatie van een aantal jaren geleden. Door het werk kon de vervallen molen weer in gebruik worden gesteld.
Dat zijn enthousiasme aanstekelijk werkt, merken ook zijn vrouw en zoon. Wieb Bos doet net zo hard mee, terwijl ze in principe niets heeft met oldtimers en trekkers. Zoon Jorrit van vijftien is samen met zijn vader inmiddels ook al druk aan het sleutelen aan stationaire motoren. ,,We belibje hjir in soad wille oan. De minsken wurdearje ús ynset en dat jout enerzy. Hjirtroch kinne we dit noch wol oant oan lengte fan dagen trochdwaan.”
(Foto's: De Zakenman)
