De olijke jonkheer Tjalling van Eysinga uit Sint Nicolaasga is door verslaggever René Koster van Omrop Fryslân geïnterviewd voor het radioprogramma Buro de Vries. Bekend om zijn bulderlach en positieve instelling, vertelt hij openhartig over zijn leven vol hoogte- en dieptepunten.
Hoewel hij als telg uit een adellijke familie met bepaalde voordelen begon, kreeg hij ook te maken met forse tegenslagen. Zijn eerste huwelijk liep stuk, zijn woonboerderij brandde af en zijn dochter raakte verstrikt in de Amsterdamse drugsscene. Toch benadrukt hij dat hij steeds weer de draad wist op te pakken: ,,Mei tank oan myn frou Anneke.''
Van Eysinga doet zijn verhaal in Huize Boschoord, het statige familiehuis dat nu te koop staat. Hij kan er nuchter naar kijken, ook al gaat het om bezit dat eeuwenlang in de familie was. ,,Dat is spitich, mar it docht my net echt sear. Jo moatte dat praktysk besjen. As it net mear rendabel is, dan moatte jo der ôfskied fan nimme. Seker as jo witte dat de bern der ek gjin belang by ha.''
Zijn praktische instelling typeert Van Eysinga ook als ondernemer. Hij begon als boer, richtte een rentmeesterskantoor op en ontwikkelde zijn landgoed met onder meer een golfbaan, een camping en een recreatiemeer.
Ondanks zijn adel staat hij met beide benen in de samenleving. Hij vindt het mooi dat omwonenden het bos gebruiken voor wandelingen en activiteiten. Zelf blijft hij graag actief, of dat nu achter het stuur van zijn oude Landrover is of door herinneringen op te halen aan eerdere ondernemingen van de familie. ,,Dat hat altyd al sa west, hear…’’ zegt hij, verwijzend naar oom Kees die een stoeterij en de eerste zuivelfabriek van Langweer opzette.
Tegenslagen bleven hem echter niet bespaard. De brand in zijn woonboerderij ‘De Strooien Hoed’ in 2022 betekende een groot verlies: ,,Dat gie allegear sa hurd fanwegen in reiden tek: we koenen en mochten der ek neat mear úthelje.’’
Ook de problemen van zijn oudste dochter hakten er diep in: ,,As heit moast ik op in bepaald stuit sels folslein mei har brekke. Dat wie eins net te dwaan, mar it moast.’’ Gelukkig is er inmiddels herstel: ,,Gelokkich is se ôfkikt en ha we wer goed kontakt. Ik bin hiel grutsk op har, want se hat it op wilskrêft dien.’’
Over de wereldpolitiek is Van Eysinga somber, maar zijn persoonlijke motto blijft overeind: ,,Bliuw midden op 'e dyk, wês earlik en doch gjin dingen dêr'tst dy foar skamje moatst!''
Foto's: Omrop Fryslân
