''Hynderriden, gymnastyk en dûnsjen”

Ylse Hoekstra uit Idskenhuizen plaatst
zich voor kampioenschappen voltige

Een handstand of spagaat uitvoeren terwijl je balanceert op de rug van een galopperend paard: dit is hoe een normale trainingsavond van Ylse Hoekstra (18) uit Idskenhuizen eruitziet. Ze is een van de weinigen dan wel de enige uit haar omgeving die aan voltige doet en hoort bij de vijftien beste voltigeurs van Nederland. “Voltige is in kombinaasje fan hynderriden, gymnastyk en dûnsjen”, vertelt de succesvolle voltigeur.

Haar passie voor voltige begon toen ze als zesjarige een clinic voltige bijwoonde bij manege Breimer in Tjerkgaast. Tijdens de clinic ondervond ze hoe ze haar liefde voor dansen en gymnastiek kon combineren met paardrijden. “Ik siet al op dûnsjen, ûnder oare op ballet, dus beweging siet der by my wol yn. Ek ik bin ek wol aardich fleksibel.” En dat ze toevallig hyperflexibel is? “Tsja, dat is wol yn myn foardiel”, lacht de voltigeur. Later, op negenjarige leeftijd, volgde Ylse Hoekstra een proefles bij Voltige Vereniging ’t Prinsepaard en toen was het glashelder: dit is de sport die bij haar past. Nu, bijna acht jaar later, plaatst ze zich al voor de derde keer voor het nationale Voltige Kampioenschap en hoort daardoor bij de beste vijftien voltigeurs van Nederland. Tijdens de jongste wedstrijden is ze 20stee geworden van de 21 in de klasse L solo. Ze reed niet op haar eigen paard en kon van tevoren maar twee keer trainen.

Waar de sport in Friesland relatief onbekend is, is voltige in het midden en zuiden van Nederland en in onze buurlanden populair. “Us feriening is sels de ienige yn Fryslân.” Ze kan gelukkig de fiets pakken naar haar trainingen in Snikzwaag, maar voor wedstrijden moet ze toch echt de Friese grens over. Jammer, vindt Ylse Hoekstra: “Voltige is echt topsport en eins ek de basis foar hynsteride. Eartiids yn Dútslân wie it sa dat foardat je op hynsteride gongen, je in oantal voltigelessen dwaan moasten. Voltigeurs ride sûnder sadel sadat se alle beweging fan it hynder fiele. Dit soarget derfoar dat jo as rider leare om goed it hynder oan te fielen en balans te hâlden.” Ylse Hoekstra vindt het daarom grappig dat ze vaak gevraagd wordt of ze eerst paardrijles nodig had voordat ze op voltige ging: “wylst it eins omkeard weze moatte soe.”

Ylse Hoekstra heeft geen paard in haar achtertuin staan, maar toch kan ze er dagelijks oefenen. Met behulp van een oefenpaard in de vorm van een ton die horizontaal geplaatst is op een onderstel, kan ze haar oefeningen en onderdelen van wedstrijden trainen. Dat is nodig, want voltige vraagt om veel spierkracht, lenigheid en conditie. Voltigeurs springen op een galopperend paard en doen daarbij acrobatiek waarbij ze veelal hun eigen lichaamsgewicht tillen.

“Dêrom is it sa wichtich om thús droech traine te kinnen. Dan kin ik de technyk goed behearskje foardat ik op in bewegend hynder oefenje.” Ook is het de ideale manier om voor te bereiden op wedstrijden waarbij ze een aantal verplichte voltige-onderdelen moet laten zien en een kür op muziek. “Dan set ik thús de muzyk oan en doch ik mei de eagen ticht in pear kear de kür. Net by alle ûnderdielen, mar by de oefeningen dêr't je echt goed fiele moatte.”

Aan de kür op muziek mag ze grotendeels zelf invulling geven. “Dat fyn ik krekt sa leuk. Ik kies sels in tema ut. Dêr kies ik ek de muzyk en klean by. En ik betink de bewegingen dy’t by it tema passe.” Zo zijn de thema’s tango, leger en space de revue al gepasseerd. “By it tema leger moat ik bygelyks derop lette dat ik de bewegingen strak meitsje lykas myn gesichtsútdrukking wêze moat. By de tango moat alles wer folle sierliker.”

De muziek moet ook bij de gang van het paard passen. “Dat moat wol echt gelyk gean, oars is it hiel spitich.” De jonge voltigeur ziet de kür op muziek als dansen met het paard, dus moeten het ritme en de beweging van het paard kloppen, zeker tijdens een wedstrijd. “Sjoch, ik kin myn oefeningen tidens in wedstryd wol dwaan, dy haw ik oefene. Tidens de kür bin ik júst hiel drok mei de muzyk besich. Ik sjong eins altyd mei op it hynder. It klinkt miskien nuver, mar dan sit ik hielendal yn de muzyk en kin ik de bewegingen better útfiere.”

Ylse Hoekstra hoort bij de beste vijftien voltigeurs van Nederland

Vorig jaar mocht Ylse Hoekstra samen met anderen uit haar voltigevereniging optreden tijdens Indoor Friesland, hét internationale paardenevenement voor dressuur en springen. “Dat wie echt hiel leuk. Doe hawwe we in trio-kür dien, dus dan dogge je echt oefeningen lykas inoar steapelje en sa.”

Of het om een wedstrijd gaat of een show geven: het gaat volgens de voltigeur allemaal om de juiste mindset. “Do witst dast it kinst en dan kinst it ek. In positieve mindset moast hawwe.” Voor de toekomst geldt dat ze haar passie door probeert te zetten naast haar studie vaktherapie. “It leafst train ik dan lyke folle as no, mar ik wit net as dat slagget. Ik wol der yn elts gefal wol mei troch gean.”

Tekst: Jozephien Sieperda
Foto’s: Rianne Mekke