Rust en kleinschaligheid als kracht
TEROELE – ,,As it drok is, is it noch rêstich.” Trots laten moeder Marijke en dochter Silvia Leenstra de plekken op hun camping in Teroele zien. Een klein paradijs voor rustzoekers ligt verscholen achter hun boerderij aan de Troelstraweg. Aan de boorden van de Kûfurd is het goed toeven. Helemaal als de laatste bootjes huiswaarts keren en de zon verdwijnt achter het rimpelloze water. ,,Wêrom soene we simmers fuortgean, as it hjir ek eltse dei as fakânsje fielt.”
Het gezin Leenstra, vader Wiebe, moeder Marijke, zoon Jan en dochter Silvia, hoeven geen reclame te maken voor de circa dertig plekken op de camping. De gasten ontdekken de plek van ‘horen zeggen’, zijn uit nieuwsgierigheid eens het erf op gereden of koesteren herinneringen uit hun jeugd. De familie Leenstra beschouwt de camping als een hobby. ,,Myn man is skilder en ik wurkje yn de thússoarch. Dat is prima te kombinearen”, legt Marijke Leenstra uit.
De ongedwongenheid vertaalt zich concreet op de camping. Er zijn geen afgemeten plekken, alhoewel ‘op ‘t hêge’ bij de rietkragen langs de Kûfurd wel in trek zijn. ,,By drokte skowe we alles wat yn elkoar, mar eins stean we nea hielendal fol. Dat is de lúkse as jo net fan de kamping hoege te libjen.” Silvia Leenstra lacht. ,,Lestens hie ik in berjocht foar Facebook makke. Ien fan de gasten makke de opmerking dat ik net te folle reklame meitsje moest. Bang fansels dat mear minsken dit plakje ûntdekke.”
Wiebe en Marijke Leenstra namen de oude boerderij en de mini-camping zo’n 25 jaar geleden van hun oom over, toen die plots kwam te overlijden. Het stel wilde de kleinschaligheid doortrekken. Wel gingen de zes trekkershutten plat. ,,Want echte trekkers kamen hjir net. De minsken fine dit faaks fanút it eachpunt fan de wettersport sa’n moai plakje dat se hjir al gau lang wykein, wike of noch langer ferbliuwe. Somtiden bliuwe se de hiele simmer.”
Marijke Leenstra laat de appartementen achterin de boerderij zien. Ook is er een bungalow gekomen, waar zes personen kunnen vertoeven. Voorzieningen als sanitair en elektra zijn overal aanwezig. ,,Mar WiFi ha we net. Tsjinwurdich is dat gjin gemis, mar júst in kreft. Hieltiten mear minsken sykje dy rêst”, vertelt Silvia Leenstra. Daarmee stipt ze ook meteen de doelgroep van de camping aan. ,,Minsken dy’t harren sels fermeitsje kinne. Dat is hiel breed. Fan âlderen mei in eigen karavan oant jongerein mei in tentsje. Oer it algemien binne it wol rêstsykers.” De gasten nemen vaak een eigen boot mee of huren er één bij de buren van recreatiebedrijf De Koevoet. ,,Dêr kinne de minsken ek nei ta foar in hapke iten. In goeie wekselwurking.”
Door de zelfredzaamheid van de gasten voelt Marijke Leenstra zich ook geen ‘campingbaas’. ,,De minsken binne by ús te gast. Se klampe ús net soad oan foar fragen, om ‘t se sich eins sels wol rêde. Se fine it wol gesellich dat myn man efkes in praatsje makket as hy oer de kamping giet om it gêrs te meanen. It genôechlike kontakt, sis mar.” Bonte-avonden tot in de late uurtjes of vrolijke klanken van animatieteams hoeven de gasten dus niet te verwachten. ,,We ha gjin kantine of bar.” Leenstra benadrukt wel dat het niet muisstil hoef te zijn. Als in de avond de gasten met hun bootjes binnen komen druppelen, begint het op de camping ook te leven. ,,Mar eins jildt hjir as it drok is, it noch altiten rêstich is.” De verborgen plek in het weidse landschap van Teroele zorgt voor die serene rust. ,,Jo hearre heechút ris in koe âljen of it lûd fan in trekker dy’t foarby rydt.”
De camping is alleen in de zomer open. Daar willen de Leenstra’s ook niet zoveel aan veranderen. Er is niet de ambitie om er een broodwinning van te maken. Misschien schuilt juist in de ‘alles vrij en blij’-mentaliteit wel de kracht achter het verscholen pareltje aan de Kûfurd. ,,Wat we ha, koesterje we en genietsje we eltse dei fan. Hielendal as it sok skitterjend waar is.”
(Foto's: De Zakenman)
